12 -01- 2012

12-01-2012,

een bijna rond getal, iedereen heeft het over de datum 21-12-2012 maar deze is soort van symetrich! Het is hier de Magal, een dag van de pelgrimstocht naar Touba, een stad 250 km verderop, waar de Khalif toen een moskee heeft laten bouwen na zijn verbanning in Gabon door de franse overheersers. Vandaag is dus een vrije dag, er is bijna geen mens meer te vinden hier op straat, wat bijna onvoorstelbaar is in Afrika, ze gaan allemaal naar Touba. Er zijn dus geen bussen, bijna geen taxi’s alleen voor een dure prijs, en zeer weinig auto’s, heerlijk!

Gisteren had Oumar gevraagd of we bij Youssou op audiëntie konden, om het project van Leoni aan hem te presenteren. We konden tussendoor even langskomen. Maar door de drukte moesten we eerst een uur wachten in zijn wachtkamer, waar veel mensen langskwamen die Oumar kent, van de muziek of familie, of belangrijke mensen. Iedereen praat over de kandidatuur van Youssou. Iedereen is enthousiast daarover, althans hier, allicht! Dat zijn andere geluiden dan wat ik hoorde toen ik net aankwam bij het vliegveld en ik Lamine, de jonge die mij altijd ophaalt als in met het vliegtuig landt, vroeg wat hij ervan vond: “Zo’n man kan toch niet president worden! Hij is niet eens naar school gegaan. Il a fait quoi? L’école du monde? Wat is dat! Ha! Dat is een grote grap! Hij doet het alleen maar om een slag eruit te slaan!” dat is een van de mensen die praten en hetzelfde betoog houden over Youssou! Maar in de wachtkamer bij het hoofdkantoor van Youssou… was iedereen enthousiast en hoopvol. De ene grap na andere komt langs, ze zijn allemaal opgetogen. Dat iedereen wel een post zou krijgen, vooral de chauffeurs! maar dat als hij niet gekozen zou worden, iedereen dan wel moest gaan vluchten om niet door Wade-aanhangers gearresteerd te worden!! Als we eenmaal in het kantoor van Youssou worden ontvangen, hoor ik tot mijn stomme verbazing opeens Oumar een betoog houden dat hij zich achter Youssou schaart en dat hij hem steunt en dat hij helemaal achter hem staat…. Ik weet niet wat ik hoor…! Met stomme verbazing kijk ik m aan. Tot nu toe heb ik alleen maar beklag over Youssou uit zijn mond gehoord, dat hij niet te vertrouwen is, dat hij mensen uitbuit om zich te verrijken, etc etc… ik weet niet wat ik hoor…. Zelf ben ik opgegroeid met een vader is zulke duidelijke politieke ideeën had, dat veranderen van partij, idee of politiek persoon, volledig ongeloofwaardig bij mij overkomt… Heb ik Oumar verkeerd ingeschat? Ik ben hoogst verbaasd en kan er niet bij. Als we een taxi aanhouden om naar huis te gaan, krijg ik als uitleg dat hij zijn werk (muziek) scheidt van politieke activiteiten en dat hij Youssou opeens de beste man vond om het land te regeren…. Dat zal wel het Afrikaanse opportunisme zijn….

14 januari

Gisteren avond gingen we een biertje drinken bij onze buurt cafe Awane waar ze wifi hebben, heel fijn. We gaan een biertje drinken om daarna even langs de Just4You, een jazz-club waar ik de New Cool Collective (NCC) wil laten spelen als ze komen. Karim, goede vriend van Oumar komt ook langs.

Ik ga alleen naar de Just4You. Heerlijk alleen in de taxi, weinig mensen, weinig auto’s op straat, het lukt mij om af te dingen bij de taxi-chauffeur voor een redelijke prijs naar de club te gaan! Altijd goed om boos te onderhandelen! Zeker ’s avonds dan zijn de prijzen toren hoog. Cheikh Lo blijkt daar te spelen, een zanger met wie Oumar 10 jaar getoerd heeft. Ze beginnen om 23u, het is een wonder! Normaal begint elke band pas om 12u ’s nacht, een drama! De programmeur blijkt een franse dame te zijn, heel aardig die al 6 jaar in Senegal woont. Zij wil de trend zetten dat de bands altijd rond 20.30/23u beginnen! Zij wil heel graag de NCC hebben, na het festival, maar ook voor een andere club, de Must. Top! Dat betekent dat Peter, de manager van de NCC, een aanvraag voor reissubsidie kan gaan doen!