Zondag 9 oktober

Zondag 9 oktober

Eindelijk een beetje rust om te schrijven. De dagen vliegen voorbij zonder dat ik het in de gaten heb, over 2 weken komt Nicky al en de week daarop vertrek ik al….

Het is hier goed, soms is het zo warm dat je helemaal niks kunt ondernemen, dus ndanke ndanke (langzaam langzaam!) dan gaat het goed. De wolof-lessen zijn erg leuk en ik begrijp steeds meer van wat er op straat gezegd wordt en soms kan ik zelfs iets zeggen! Ik krijg dan veel verbaasde gezichten. Woensdag ga ik naar Thies, 50km buiten Dakar, voor 2 dagen om voor David (ex van Marjan) te tolken. Hij gaat 2 ziekenhuizen bezoeken en een mini-docu daarover maken. Ondertussen is Alioune bij zijn ‘moeder’ vandaag, het gaat steeds beter met hem, hij is 2 dagen geleden begonnen met school en is erg opgewonden, meteen de eerste dag was hij kwijt!!! Natuurlijk! Hij had de bus moeten nemen en was dat vergeten…. Typisch Alioune, dan is hij aan het spelen en vergeet alles. Afijn Oumar in alle staten, overal zoeken, van huis naar school lopen, en terug, naar de gendarmerie om te kijken of hij daar is, nergens te vinden. Blijkt hij mee genomen te zijn door een mevrouw die hem zag spelen tussen de geparkeerde autos, en heeft meegenomen naar onze buurt, en daar vond hij het huis van zijn tante, vlak bij ons gelukkig. Dus zijn we de tweede dag met hem mee terug gegaan in de bus. Dat zijn van die afgeschreven bussen uit Frankrijk, die IK zelfs nam toen ik zijn leeftijd had om naar school te gaan in Saint-Germain! Dus oude herinneringen kwamen weer naar boven! Schreeuwende, springende, lachende kinderen,… een vrolijke bende! En heet dat het daar in die bus was! Afijn nu weet hij waar hij de bus moet nemen!

De regelmaat installeert zich stukje bij beetje in huis en het kind wordt steeds makkelijker. Oumar maakt zich nu al zorgen over hoe het zal zijn als ik weg ben, en ik ook aangezien ik best veel doe. Maar mijn bezoek in Thiès zal een proef zijn voor hem om alles alleen te doen! Ben benieuwd!