maandag 22 november

Maandag 22 november:

Via het politiebureau vertrekken we, Pascal loopt daar ook rond, dat is de agent die vorig jaar ons huis bewaakte, hij neemt me mee naar het bureau, niet een bureau die je zou verwachten à la Bureau Marnixstraat of Warmoestraat, nee, een ongelofelijk smerige kamertje achteraf in een vervallen flat, Daan is daar met Hans om ‘aangifte’ te doen van het voorval, Pascal is heel blij mij te zien, comment ca va? En hoe dat gegaan is vorig jaar, of ik niet meer werk had? Etc… hij neemt me mee om unités te kopen, zodat ik genoeg heb voor de reis, de verkoper blijkt mij 1000 unités te hebben opgeladen ipv 200!! Zogenaamd niet begrepen dat ik francs congolais bedoelde ipv unites!!!! Dat is dan 10 dollars!! Lijkt nu niet veel voor jullie westerlingen, maar hier is dat heel veel! Ik ben woest, hoe haal hij het in zijn hoofd, ‘nee, ik kan het niet meer terugdraaien, nee, nee, nee, politie erbij, helpt niet…. Afijn, ik reken uiteindelijk toch maar 10 dollars af, en loop boos weg. Volgende stop is het politie-post bij Quartier 1 waar de carte rose van Daan gisteren zogenaamd in beslag is genomen, zodra we stoppen komen agenten op ons af omdat Hans aan het filmen is, en of hij een vergunning heeft, en of ze het kunnen zien, Hans pakt die uit zijn bagage achterin, en ik waarschuw hem om het niet af te geven, en inderdaad, die agent loopt er meteen mee vandoor naar zijn kantoor, … gvd! Meteen erachter aan om te voorkomen dat het verdwijnt, daar zitten we te wachten in een soort van container, het ziet er zo armoeiig uit… gelukkig geeft ie het terug nadat hij de gegevens overgeschreven heeft. We besluiten meteen een kopie te gaan maken van die vergunning. Goed begin van de dag!.... en we zijn nog niet eens uit Kinshasa. Het is 8.30u als we uiteindelijk vertrekken!... de stad uit, ik achterin de pick-up met Urbain, Rosaire, Eden, een vrouw met kind, en nog 2 individuen die Daan voorlopig meegenomen heeft om te testen hoe ze te werk gaan en Hans voorin die filmt! Het stinkt naar uitlaat en het is zanderig, maar het uitzicht is fantastisch! Dat maakt voor mij alles goed! Groen en nogeens groen om je heen.

Het is 325 km verder op, we gaan naar een missiepost, waar Daan een hangaar heeft gehuurd van paters om daar zijn zaak te beginnen. Eerst 280 km over de verharde weg, deels door chinezen gemaakt (slecht dus), deels door Fransen gemaakt (goed dus, met zelfs km-palen langs de weg, wat redelijk absurd is gezien de rest van het vervallen omgeving, maar ik voel me daar heel prettig bij! Haha!), we stoppen bij Kenge om even een biertje te drinken, voordat we de zand paden in gaan, meteen komt er een meneer van de ‘provinciale’-gemeente-iets-instantie-ding, hij vindt dat wij ons moeten inschrijven omdat we nu in zijn gemeente zijn, en dus dat we moeten betalen daarvoor, ik word boos, daan onderhandelt en uiteindelijk is ie tevreden met een paar duizend francs congolais! Wat een land! Opeens hoost het van de regen en we moeten wachten totdat het gestopt is om verder te komen.

De laatste gedeelte duurt net zo lang als de eerste maar de afstand is maar 40 km, we rijden de auto meteen vast in de regen blubber en moeten allen uitstappen en met de schoffel modder uit scheppen, er komen mensen kijken, een blanke die in de modder aan het scheppen is, ongekend! Er komt een meisje bij mij staan met een paraplu zodat ik niet nat word…. Gegeneerd moet ik dat toestaan, want ze is trots dat ze dat doet. Het laatste gedeelte is met veel hobbels, benzine lucht en smerige uitlaat gas, en het is nacht, achterin hobbelen we door mekkaar, koffers over ons heen, geen pretje, we zijn kapot bij aankomst om 20.30u. Snel de abbé’s begroeten, eten en meteen naar bed.